Helaas zijn Tony en Molly al langere tijd niet in orde. We zijn nog steeds bezig met antibioticakuren en neusspoelingen. Ook zijn we aan de slag gegaan met ondersteunende kruiden. Tony lijkt
er minder last van te hebben, maar Molly is overduidelijk nog niet in orde. Na 4 maanden begint de moed mij toch wel in de schoenen te zakken, want wat als het nooit goedkomt? Molly is al 11
jaar, misschien is haar weerstand gewoon niet meer optimaal. Ik vind het heel moeilijk om haar zo te zien. Toegegeven, er is wel verbetering t.o.v. van 4 maanden terug. Toen was ze enorm
afgevallen. Ze kon bijna niet eten, omdat ze geen lucht kreeg. Dat is gelukkig wel minder. Ze is inmiddels weer aangekomen. Ook is ze haar vrolijke zelf weer en staat ze me iedere ochtend op
te wachten voor haar favoriete kruidensnackje. Zolang zij vrolijk is, ben ik dat ook. 
Gelukkig hebben Tony en Molly elkaar inmiddels gevonden. Hoewel het niet de bedoeling is zieke dieren te koppelen (je weet niet of de verhoudingen veranderen als ze weer in goede gezondheid
zijn), is het toch zo gelopen. Na het onderbreken van de koppeling toen ze ziek werden in augustus, hebben ze naast elkaar gewoond met een ren ertussen. Daar leken ze geen last van te hebben.
Zo hadden ze toch een beetje gezelschap van een soortgenoot. In oktober is Molly een paar keer 'uitgebroken' en dat ging eigenlijk best goed met Tony. Sindsdien heb ik een opening in de ren
en ben ik regelmatig getuige van de uitgebreide wasbeurten die Molly aan Tony geeft. Zo ook gisterenavond, toen ik deze foto maakte. 
Reactie schrijven